Chełmsko Śląskie (przed 1945 niem. Schömberg) - wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kamiennogórskim, w gminie Lubawka. Położona nad rzeką Zadrną, w południowym krańcu Kotliny Krzeszowskiej, pomiędzy Górami Kruczymi a Zaworami.
Prawdopodobnie na terenie Chełmska Śląskiego istniała w średniowieczu osada, z której pozostały ślady w postaci grodziska. Niektóre źrodła podają datę lokacji przez Czechów w roku 1214, ale pierwsza pewna wzmianka o mieście pochodzi z 1289 r. Miasteczko pełniło rolę lokalnego ośrodka administracyjno usługowego w tej części księstwa świdnickiego. W 1343 r. miasto zostało przekazane cystersom z pobliskiego Krzeszowa, którzy byli w jego posiadaniu aż do kasaty zakonu w 1810 r.
Miasto, przynależące do korony czeskiej, szybko się rozwijało pod zarządem cystersów. W 1426 r. zostało zniszczone w czasie wojen husyckich. Od XVI w. rozwija się ponownie jako ośrodek sukiennictwa i płóciennictwa oraz handlu ich wyrobami. W XVII w. doszło do starć na tle religijnymi między protestantami a katolikami.
W 2. poł XVII w. miasto ożywiło się dzięki tkactwu chałupniczemu, którego produkty były sprzedawane w całej Europie, a nawet w Ameryce. W tym okresie powstały mieszczańskie kamienice w rynku oraz zespoły drewnianych domów ("Dwunastu Apostołów" i "Siedmiu Braci") przy drogach wyjazdowych. Rozwój tkactwa mechanicznego doprowadził do upadku tradycyjnych rzemieślników. W XIX w. i w 1. poł. XX w. rozwijała się za to turystyka.
Na bocznej ścianie jednej z narożnych kamienic w Rynku można obejrzeć takie malowidło:
A drewniane domy wyglądają tak: